Çfarë ia merr frymën një mashkulli?

Një mashkull mund të tërhiqet drejt bukurisë, por bukuria nuk mjafton. Ka aq shumë kukulla të bukura, secila më plastike se tjetra, që parakalojnë bulevardeve si në sfilata të çdo sezoni. Të bukura për t'ua parë, por të hidhura dhe të tharta për t'u shijuar.
Mençuria?
Një mashkull gjithnjë do të sfidohet nga një femër e mençur, por as mençuria ...nuk mjafton. Ka aq shumë statuja kohërash moderne që, kur është fjala për punë të botës, dinë të analizojnë edhe detajet më të vogla, ndërsa kur përballen me sfidat e një jete në çift stepen dhe nuk dinë ku ta kapin fillin. Frymëzuese nga larg, por të ngurta dhe të ftohta për ta ndarë më të bukurën me to.
Çfarë është atëherë? Çfarë ia merr frymën një mashkulli?
Është ky shpirti i butë dhe përherë i freskët i një zonje të vërtetë.
Te ky shpirt lulëzon një bukuri diskrete, që ndihet dhe jo domosdoshmërish shihet. Një urtësi e thellë, që asnjëherë nuk imponohet dhe nuk e bën tjetrin të ndihet në siklet. Një mirëkuptim që duam ta ndiejmë te miku ynë më i mirë. Një buzëqeshje mikluese, që ndjell afri të pakusht, dhe që vetvetiu ngacmon shpërthime pasioni. Një entuziazëm që përherë zbulohet nga fillimi dhe që asnjëherë nuk është i njëjtë.
Andaj ti ma merr frymën. Sepse ti nuk ngurron t'i japësh krahë djaloshit rebel brenda meje. Dhe, pavarësisht se një ditë do të plakem, do të tkurrem dhe do të tretem, përkrah një zonje sikur ti çdo herë do të ndihem i ri.